Nacht 2
Sheba was nog een van zijn vele handelscontracten aan het nalezen (vooral dan de kleine lettertjes). In de verte hoorde hij enkele katten janken, maar daar trok hij zich niets van aan. "Zolang ik maar geen wolvengehuil hoor", dacht de jongeman. Hij besloot dat het tijd was om te gaan slapen, en legde zijn contracten terug op zijn bureau. Hij wandelde naar de keuken om nog een glaasje te drinken, maar hij struikelde over een rondslingerende emmer die omviel en in twee stukken barstte. "Ach, weeral van dat", mopperde hij binnensmonds, "de vierde keer deze week ... misschien toch maar eens opruimen morgen." Hij had zich nogal bezeerd aan zijn knie, en kroop de trap op. "Zo is het leven nu eenmaal.", filosofeerde hij luidop, "met vallen en opstaan..."
Boven aangekomen betrad hij zijn badkamer, en voor hij het wist, werd hij neergeslagen door een obscuur figuur. Terug bij zijn positieven zag hij een harig mens-achtig schepsel over hem gebogen staan. Hij probeerde recht te staan, maar kreeg opnieuw een klap, deze keer van iemand anders. "Tegenstribbelen helpt niet," fluisterde de weerwolf. Tien minuten later was Sheba dood.
Het werd alsmaar leger en stiller in het dorp. De weerwolven zorgen voor een echte ravage. Nog slechts 6 overgebleven inwoners...
Slachtoffer: Sheba
Rol: Ziener